HANZALA

Prof. Dr. Cihan Okuyucu

HANZALA

I

Ben Filistinli  yetim Hanzala

Sığınakda doğurmuş beni anam

Göbeğimle bir kesilmiş  kefenim

Bomba  sesleri  ninni  olmuş  bana

Ve  altımda  sarsılan yer  beşiğim

Büyük suçmuş adım, inancım,dilim

Burda  doğmak suçmuş ah bilemedim

II

Filistinli  çocuk  Hanzalayım ben

Üçümde  öksüzdüm dördümde  yetim

Daha beş yaşımda  taş tuttu  elim

En büyük suç hala hayatta  olmam

Ölmek elimde  değildi  neyleyim.

Hem reva mı böyle çekip gideyim

Daha   bir çift sözümü söylemeden

III

Filistinde  çocuklar çabuk büyür

Dört  yaşında  sapan tutar  elleri

Ve nihayet beş-on  yaşında  ölür.

Bir bilseniz  ah ne  uzun  yaşadım.

Kimseler çekmedi  çektiklerimi

Kaderimmiş  şikayetçi değilim

Ben Hanzala  tam 11 yaşındayım

IV

Ben Hanzala  tam 11 yaşındayım

11 kez  kırıldı  ayağım elim

Kan ve acıyla  dövüldü  çeliğim

Korkuyu   unutmasın mı  yüreğim

Boyuma bakıp çocuk sanma beğim

Ben Hanzala tam 11 yaşındayım

Çok oldu öleli  ağabeylerim

Sıra bende  şimdi ben   nöbetteyim

V

Ben Hanzala kendimi  kefenledim

Yola çıktım taşla dolu ceplerim

Bir Calutun gözünü  gözlüyorum

Varsın bir   top savursun küllerimi

Gök kubbeye bırakıp  sözlerimi

Sıram geldi ben artık  gidiyorum

Şahit olun zalime  eğilmedim

Şahit olun ayakta  ölüyorum

VI

Tam bir yiğit gibi  öldü   Hanzala

Zalimin  gözüne  korkmadan  baktı

Bir tank güllesiyle  savrulan başı

Bir avuç kor olup  toprağa  aktı

Gazzeli  çocuğun   attığı    çakıl

Deldi  çelik  zırhı  demir kubbeyi

Yenildi  mazluma  şeytani  akıl

Calutu altetti  çocuk  bileği

VII

Bugün Hanzalayı gördüm  düşümde

Muallak taşında yükseliyordu

Başı  Peygamberin nurlu  dizinde

Kutlu el saçında  geziniyordu

Hanzala ağlıyor şöyle  diyordu

Bin kere  ölürüm    ya Resulullah

Ölmek yaşamakmış senin  izinde

VIII

Hanzala, insanlık  ölmedi  daha

Bugün bütün dünya senin yanında

Doğudan Batıya  tüm insanların

Kulak ver yükselen çığlıklarına

Leve Palestine leve Palestin

Kalmadı arada ne ırk ne de din

Herkes Filistinli her yer Filistin

IX

Hanzala ne oldu  biliyor musun

Her gün  meydan meydan yürüyenlerin

Ayak seslerini  duyuyor musun

Bu ayak sesleri  ne  söylüyor bak

Böyle bir kaybediş zaferdir  ancak

Elbette elbette  bu  zafer senin

Hanzala sen öldün  bizi dirilttin

X

Kalmıyor geriye  söyleyecek  söz

Kör olsun bu hale  ağlamayan göz

Tutulsun bu zulmü  haykırmayan dil

Kırılsın  bu  zulmü  alkışlayan el

Ey Gazze gönülden   inanıyorum

Elbette  bu şarkı burada bitmez

İyilik kaybetmez iyiler ölmez

 

About Cihan Okuyucu

Check Also

Entelektüel pandemi ve yükseköğretim

Entelektüel pandemi ve yükseköğretim Prof. Dr. DurmuÅŸ Günay/ Maltepe Ãœniversitesi Öğretim Ãœyesi 08.04.2024 SaÄŸlık deÄŸil, …

Bir yanıt yazın